گفت و گوی آرشیوی استاد سیدعلی حق شناس بنیان گذار تاپ تکواندو با ایسنا(۲۸/5/1381)
سید علی حق شناس در گفت و گو با ایسنا:(۲۸/5/1381)
سازمان غیردولتیبه هیچ وجه مجوز خود را از نهاد دولتی مربوطه نمی‌گیرد-در همین راستا اولین نهاد مدنی ورزش نیزدر چارچوب قانون به صورت مستقل به فعالیت‌های خود ادامه خواهد داد
برگرفته از سایت هواداران بنیان گذار تاپ تکواندو
حضور غیر متخصصین تمام عیار، اهالی توپ و تور و تاتامی و شنا در راس تشکیلات فدراسیون تکواندو چه معنایی دارد؟
ایسنا – رییس کانون تکواندوکاران ایران گفت: «صلاحیت علمی و فنی تمام موسسین این کانون مشخص و در فدراسیون تکواندو نیز موجود است ولی سئوال ما این است که حضور غیر متخصصین تمام عیار، اهالی توپ و تور و تاتامی و شنا در راس تشکیلات فدراسیون تکواندو چه معنایی دارد؟»
سید علی حق‌شناس در گفت و گو با ایسنا افزود: «باعث کمال امتنان و خرسندی است مسئولی که ما را غیر فنی می‌داند، نام دبیرستان و دانشگاه محل تحصیل خود را بیان کرده و حتی به یک نمونه از عناوین کسب شده خود در مسابقات مختلف، اشاره کند، از طرفی تا آنجا که اطلاع داریم، طبق آیین نامه‌ی انتخاب روسای فدراسیون‌ها، حداقل مدرک مورد نیاز لیسانس می‌باشد و بر این اساس خوشحال خواهیم شد تا توضیحات لازم در این خصوص و همچنین مدارک تحصیلی تایید شده و رسمی رئیس کمیته مربیان ارایه شود ضمن اینکه افرادی که کانون تکواندوکاران را از نظر فنی زیر سئوال می‌برند، لطف کرده و کارشناس خبره و متخصص آنان، پاسخ سئوالات یک کمربند زرد کانون را بدهد.»
حق‌شناس، در خصوص چگونگی شکل‌گیری و اساسنامه‌ی کانون، اظهار داشت: «با مشاهده‌ی برخی کاستیها در تکواندو و باز شدن فضای کل جامعه پس از دوم خرداد، این حرکت پایه‌ریزی رشد و چارچوب قانون و به عنوان اولین نهاد و فدراسیون غیر دولتی ورزش در ایران ، آغاز به کار کردیم.»
وی با اشاره به اینکه به صرف فعالیت فدراسیون تکواندو به عنوان نهادی دولتی نمی توان مانع فعالیت بخش خصوصی شد، تصریح کرد: «متأسفانه در حال حاضر کمیت در ورزش تکواندو کاهش یافته است و ما نیز پس از کسب مجوزهای لازم از وزارت کشور به عنوان مرجعی عالی در این کار تصمیم به فعالیت و جبران نقایص یاد شده گرفتیم.»
وی شرایط موجود در فدراسیون تکواندو را فضای بسته ای عنوان کرد و گفت: نگاهی به آمار مشخص می کند که از ظرف چند سالی که این گروه خاص در فدراسیون حضور داشته اند، دوره های انگشت شماری در زمینه ی داوری و مربیگری برگزار شده است در حالیکه هشت سال مدت زمان طولانی در ورزش های رزمی محسوب می شود به طوریکه یک فرد می تواند در خلال این مدت ورزش را در بعد قهرمانی شروع کرده و پس از طی مراحل لازم حتی به بازنشتگی نیز برسد. این در حالی است که اساس جمهوریت، تغییر زود هنگام مدیران است بطوریکه حتی رییس جمهور نیز به عنوان عالیترین مقام رسمی، به مدت چهار سال انتخاب می شود ولی در ورزش شاهد این مساله هستیم که گروه خاصی سالیان متمادی حضور داشته و میدان فعالیت به دیگران داده نمی شود، چرا پیشکسوتان در انزوا هستند؟ چرا مربی که 15 بازیکن به تیم ملی تحویل داده و شاگرد وی نیز در حال حاضر سر مربی یکی از تیم های تکواندو قدرتمند جهان است باید در انزوا باشد؟»
رییس کانون تکواندوکاران ایران در ادامه، مقام های کسب شده در رقابت های جهانی را مرهون تلاش و زحمات مربیان تکواندو دانست و اظهار داشت: «در حقیقت این افراد باعث به دست آمدن این افتخارات هستند نه کسانی که فقط قهرمانی ها را در پرونده ی مدیرریت خود ثبت می کنند و آنرا بیانگر عملکرد خود می دانند.»
حق شناس وجود نهادهای خصوصی (NGO) در کنار نهادهای دولتی را از دلایل پیشرفت ورزش در کشورهای توسعه یافته خواند و در خصوص مواضع اتخاذ شده از جانب فدراسیون تکواندو در مقابل این کانون، گفت: «متاسفانه موضع گیری شکل گرفته باعث تاسف است و دلیل آن صرفاً به بسته بودن فضای تکواندو کشور و انحصاری بودن آن برمی گردد. این مغایر با اصل جمهوریت است، وقتی که نام تکواندو به میان می آید تصور می شود تکواندو فقط به گروه خاصی تعلق دارد در حالیکه این ورزش متعلق به مردم است و میراث خانوادگی شخص یا اشخاص خاص محسوب نمی شود. پس چگونه می شود که مسئولین فدراسیون در مقابل نص صریح اصل 26 قانون اساسی می ایستند و حتی بحث ضرورت استعلام وزارت کشور را در خصوص صدور مجوز فعالیت کانون به میان می آورند در حالی که کارشناسان خبره وزارت کشور تمامی بررسی‌های لازم را انجام داده و سپس به صدور مجوز فعالیت رسمی اقدام کرده‌اند. این در حالی است که برخی توقع دارند عالیترین مرجع اجرایی کشور از یک فدراسیون کسب تکلیف کند. ضمن اینکه علیرغم طرح نظریه‌ی گفت و گوی تمدن‌ها از جانب کشور ما، ولی برخی در داخل کشور قانون شکنی کرده و با صدور بخشنامه و صحبت‌های غیر مسئولانه، خود را در مقابل قانون قرار می‌دهند.»
وی ادامه داد: «طبق ماده 10 احزاب و پیرو اصل 26 قانون اساسی گروه‌ها، تشکل‌ها و انجمن‌های سیاسی می‌توانند فعالیت قانونی داشته باشند، ضمن اینکه مطابق همین اصل قانون اساسی حتی اگر تشکلی نیز مجوز فعالیت نداشته باشد به شرط خدشه دار نکردن اساس جمهوری اسلامی مجاز به فعالیت است. کما اینکه این کانون با مجوز رسمی وزارت کشور-قوه قضاییه و کمک‌های مردمی تاکنون سعی در ارایه خدمت به جامعه‌ی ورزش تکواندو داشته است.»
حق‌شناس در مورد فعالیت‌های کانون تکواندوکاران ایران بر اساس اساسنامه‌ی رسمی این تشکل، اظهار داشت: «تاسیس مدارس تکواندو، برگزاری دوره‌های مختلف فنی اعم از مربیگری و داوری، گسترش تکواندو در آموزش و پرورش، برگزاری مسابقات مختلف بصورت داخلی و بین‌المللی اعزام به تورنمنت‌های بین‌المللی، و تحت پوشش قرار دادن و راه‌اندازی سبک‌های رزمی کره‌ای از مهمترین برنامه‌های کانون می‌باشد.»
وی با اشاره به وجود تشکل دیگری به نام مجمع تکواندوکاران و غیر قانونی بودن آن گفت: «به هیچ وجه ارتباطی بین کانون و مجمع وجود تدارد. ضمن اینکه مجمع تکواندوکاران به دلیل سوء مدیریت مشکلات بسیار زیادی را در گذشته به وجود آورد به طوریکه حتی هیأت مدیره‌ی آن نیز از ادامه‌ی فعالیت این تشکیلات تا مشخص شدن وضعیت نهایی آن در کمیته ماده 10 احزاب جلوگیری کرده است». حق شناس در پاسخ به این سئوال که تعدد سبک‌های رزمی را از چه دیدگاهی بررسی می‌کنید، گفت: «با توجه به شرایط جامعه‌ی امروز بحث اصلی، جذب جوانان به ورزش است و از دیدگاه کمی این کار نیز صورت گرفته ولی کارشناسی مطلوب و تایید صلاحیت و سوابق افراد، بعضاً رعایت نشده است.
به هر حال از این دیدگاه که در جهت اشتغال‌زایی گام‌هایی برداشته شود، و با تاکید مدیران ارشد نظام بر این مسأله، حرکت خوبی انجام شده است که البته کارشناسی دقیق افراد و سبک رزمی مورد نیاز می‌باشد.»
وی در خصوص سبک هیانگ که تحت پوشش I.T.F (فدراسیون بین‌المللی تکواندو) قرار دارد، تصریح کرد: «به دلیلاختلاف ایجاد شده در کره، W.T.F (فدراسیون جهانی تکواندو) فرم‌های این سبک را تغییر داد و به عنوان پومسه ارایه کرد که در اینجا بحث اصالت یا عدم اصالت پومسه یا هیانگ مطرح نیست چون هنرهای رزمی کره از سابقه‌ای 3000 ساله برخوردارند و در سال 1955 تکواندو به این هنرهای رزمی اطلاق شد. البته این تصور غلط نیز در اذهان عمومی وجود دارد که مبارزات هیانگ بصورت آزاد و سنگین می‌باشد در حالی که مشاهدات عینی و فیلم‌های تهیه شده از مسابقات این سبک بیان گر این است که درگیری های فیزیکی و تن به تن حذف شده و سیستم مبارزاتی مشابه کاراته کنترلی یا پومسه می‌باشد». حق‌شناس در پایان با تاکید اینکه حتی ریاست سازمان تربیت بدنی هم همواره از ضرورت تشکیل NGO (نهادهای غیر دولتی) حمایت و از این موضوع استقبال کرده است تصریح کرد: «سازمان غیر دولتی به هیچ وجه مجوز خود را از نهاد دولتی نمی‌گیرد و در همین راستا کانون نیز در چارچوب قانون بصورت مستقل به فعالیت‌های خود ادامه خواهد داد.»
منبع: روزنامه مردم سالاری دوشنبه، ۲۸/5/1381
پایگاه اینترنتی کانون تکواندوکاران ایران
http://irantkd.ir/Mosahebeha/10.htm
سید علی حق شناس در گفت و گو با ایسنا:(۲۸/5/1381)
سازمان غیردولتیبه هیچ وجه مجوز خود را از نهاد دولتی مربوطه نمی‌گیرد-در همین راستا اولین نهاد مدنی ورزش نیزدر چارچوب قانون به صورت مستقل به فعالیت‌های خود ادامه خواهد داد
برگرفته از سایت هواداران بنیان گذار تاپ تکواندو
حضور غیر متخصصین تمام عیار، اهالی توپ و تور و تاتامی و شنا در راس تشکیلات فدراسیون تکواندو چه معنایی دارد؟
ایسنا – رییس کانون تکواندوکاران ایران گفت: «صلاحیت علمی و فنی تمام موسسین این کانون مشخص و در فدراسیون تکواندو نیز موجود است ولی سئوال ما این است که حضور غیر متخصصین تمام عیار، اهالی توپ و تور و تاتامی و شنا در راس تشکیلات فدراسیون تکواندو چه معنایی دارد؟»
سید علی حق‌شناس در گفت و گو با ایسنا افزود: «باعث کمال امتنان و خرسندی است مسئولی که ما را غیر فنی می‌داند، نام دبیرستان و دانشگاه محل تحصیل خود را بیان کرده و حتی به یک نمونه از عناوین کسب شده خود در مسابقات مختلف، اشاره کند، از طرفی تا آنجا که اطلاع داریم، طبق آیین نامه‌ی انتخاب روسای فدراسیون‌ها، حداقل مدرک مورد نیاز لیسانس می‌باشد و بر این اساس خوشحال خواهیم شد تا توضیحات لازم در این خصوص و همچنین مدارک تحصیلی تایید شده و رسمی رئیس کمیته مربیان ارایه شود ضمن اینکه افرادی که کانون تکواندوکاران را از نظر فنی زیر سئوال می‌برند، لطف کرده و کارشناس خبره و متخصص آنان، پاسخ سئوالات یک کمربند زرد کانون را بدهد.»
حق‌شناس، در خصوص چگونگی شکل‌گیری و اساسنامه‌ی کانون، اظهار داشت: «با مشاهده‌ی برخی کاستیها در تکواندو و باز شدن فضای کل جامعه پس از دوم خرداد، این حرکت پایه‌ریزی رشد و چارچوب قانون و به عنوان اولین نهاد و فدراسیون غیر دولتی ورزش در ایران ، آغاز به کار کردیم.»
وی با اشاره به اینکه به صرف فعالیت فدراسیون تکواندو به عنوان نهادی دولتی نمی توان مانع فعالیت بخش خصوصی شد، تصریح کرد: «متأسفانه در حال حاضر کمیت در ورزش تکواندو کاهش یافته است و ما نیز پس از کسب مجوزهای لازم از وزارت کشور به عنوان مرجعی عالی در این کار تصمیم به فعالیت و جبران نقایص یاد شده گرفتیم.»
وی شرایط موجود در فدراسیون تکواندو را فضای بسته ای عنوان کرد و گفت: نگاهی به آمار مشخص می کند که از ظرف چند سالی که این گروه خاص در فدراسیون حضور داشته اند، دوره های انگشت شماری در زمینه ی داوری و مربیگری برگزار شده است در حالیکه هشت سال مدت زمان طولانی در ورزش های رزمی محسوب می شود به طوریکه یک فرد می تواند در خلال این مدت ورزش را در بعد قهرمانی شروع کرده و پس از طی مراحل لازم حتی به بازنشتگی نیز برسد. این در حالی است که اساس جمهوریت، تغییر زود هنگام مدیران است بطوریکه حتی رییس جمهور نیز به عنوان عالیترین مقام رسمی، به مدت چهار سال انتخاب می شود ولی در ورزش شاهد این مساله هستیم که گروه خاصی سالیان متمادی حضور داشته و میدان فعالیت به دیگران داده نمی شود، چرا پیشکسوتان در انزوا هستند؟ چرا مربی که 15 بازیکن به تیم ملی تحویل داده و شاگرد وی نیز در حال حاضر سر مربی یکی از تیم های تکواندو قدرتمند جهان است باید در انزوا باشد؟»
رییس کانون تکواندوکاران ایران در ادامه، مقام های کسب شده در رقابت های جهانی را مرهون تلاش و زحمات مربیان تکواندو دانست و اظهار داشت: «در حقیقت این افراد باعث به دست آمدن این افتخارات هستند نه کسانی که فقط قهرمانی ها را در پرونده ی مدیرریت خود ثبت می کنند و آنرا بیانگر عملکرد خود می دانند.»
حق شناس وجود نهادهای خصوصی (NGO) در کنار نهادهای دولتی را از دلایل پیشرفت ورزش در کشورهای توسعه یافته خواند و در خصوص مواضع اتخاذ شده از جانب فدراسیون تکواندو در مقابل این کانون، گفت: «متاسفانه موضع گیری شکل گرفته باعث تاسف است و دلیل آن صرفاً به بسته بودن فضای تکواندو کشور و انحصاری بودن آن برمی گردد. این مغایر با اصل جمهوریت است، وقتی که نام تکواندو به میان می آید تصور می شود تکواندو فقط به گروه خاصی تعلق دارد در حالیکه این ورزش متعلق به مردم است و میراث خانوادگی شخص یا اشخاص خاص محسوب نمی شود. پس چگونه می شود که مسئولین فدراسیون در مقابل نص صریح اصل 26 قانون اساسی می ایستند و حتی بحث ضرورت استعلام وزارت کشور را در خصوص صدور مجوز فعالیت کانون به میان می آورند در حالی که کارشناسان خبره وزارت کشور تمامی بررسی‌های لازم را انجام داده و سپس به صدور مجوز فعالیت رسمی اقدام کرده‌اند. این در حالی است که برخی توقع دارند عالیترین مرجع اجرایی کشور از یک فدراسیون کسب تکلیف کند. ضمن اینکه علیرغم طرح نظریه‌ی گفت و گوی تمدن‌ها از جانب کشور ما، ولی برخی در داخل کشور قانون شکنی کرده و با صدور بخشنامه و صحبت‌های غیر مسئولانه، خود را در مقابل قانون قرار می‌دهند.»
وی ادامه داد: «طبق ماده 10 احزاب و پیرو اصل 26 قانون اساسی گروه‌ها، تشکل‌ها و انجمن‌های سیاسی می‌توانند فعالیت قانونی داشته باشند، ضمن اینکه مطابق همین اصل قانون اساسی حتی اگر تشکلی نیز مجوز فعالیت نداشته باشد به شرط خدشه دار نکردن اساس جمهوری اسلامی مجاز به فعالیت است. کما اینکه این کانون با مجوز رسمی وزارت کشور-قوه قضاییه و کمک‌های مردمی تاکنون سعی در ارایه خدمت به جامعه‌ی ورزش تکواندو داشته است.»
حق‌شناس در مورد فعالیت‌های کانون تکواندوکاران ایران بر اساس اساسنامه‌ی رسمی این تشکل، اظهار داشت: «تاسیس مدارس تکواندو، برگزاری دوره‌های مختلف فنی اعم از مربیگری و داوری، گسترش تکواندو در آموزش و پرورش، برگزاری مسابقات مختلف بصورت داخلی و بین‌المللی اعزام به تورنمنت‌های بین‌المللی، و تحت پوشش قرار دادن و راه‌اندازی سبک‌های رزمی کره‌ای از مهمترین برنامه‌های کانون می‌باشد.»
وی با اشاره به وجود تشکل دیگری به نام مجمع تکواندوکاران و غیر قانونی بودن آن گفت: «به هیچ وجه ارتباطی بین کانون و مجمع وجود تدارد. ضمن اینکه مجمع تکواندوکاران به دلیل سوء مدیریت مشکلات بسیار زیادی را در گذشته به وجود آورد به طوریکه حتی هیأت مدیره‌ی آن نیز از ادامه‌ی فعالیت این تشکیلات تا مشخص شدن وضعیت نهایی آن در کمیته ماده 10 احزاب جلوگیری کرده است». حق شناس در پاسخ به این سئوال که تعدد سبک‌های رزمی را از چه دیدگاهی بررسی می‌کنید، گفت: «با توجه به شرایط جامعه‌ی امروز بحث اصلی، جذب جوانان به ورزش است و از دیدگاه کمی این کار نیز صورت گرفته ولی کارشناسی مطلوب و تایید صلاحیت و سوابق افراد، بعضاً رعایت نشده است.
به هر حال از این دیدگاه که در جهت اشتغال‌زایی گام‌هایی برداشته شود، و با تاکید مدیران ارشد نظام بر این مسأله، حرکت خوبی انجام شده است که البته کارشناسی دقیق افراد و سبک رزمی مورد نیاز می‌باشد.»
وی در خصوص سبک هیانگ که تحت پوشش I.T.F (فدراسیون بین‌المللی تکواندو) قرار دارد، تصریح کرد: «به دلیلاختلاف ایجاد شده در کره، W.T.F (فدراسیون جهانی تکواندو) فرم‌های این سبک را تغییر داد و به عنوان پومسه ارایه کرد که در اینجا بحث اصالت یا عدم اصالت پومسه یا هیانگ مطرح نیست چون هنرهای رزمی کره از سابقه‌ای 3000 ساله برخوردارند و در سال 1955 تکواندو به این هنرهای رزمی اطلاق شد. البته این تصور غلط نیز در اذهان عمومی وجود دارد که مبارزات هیانگ بصورت آزاد و سنگین می‌باشد در حالی که مشاهدات عینی و فیلم‌های تهیه شده از مسابقات این سبک بیان گر این است که درگیری های فیزیکی و تن به تن حذف شده و سیستم مبارزاتی مشابه کاراته کنترلی یا پومسه می‌باشد». حق‌شناس در پایان با تاکید اینکه حتی ریاست سازمان تربیت بدنی هم همواره از ضرورت تشکیل NGO (نهادهای غیر دولتی) حمایت و از این موضوع استقبال کرده است تصریح کرد: «سازمان غیر دولتی به هیچ وجه مجوز خود را از نهاد دولتی نمی‌گیرد و در همین راستا کانون نیز در چارچوب قانون بصورت مستقل به فعالیت‌های خود ادامه خواهد داد.»
منبع: روزنامه مردم سالاری دوشنبه، ۲۸/5/1381
پایگاه اینترنتی کانون تکواندوکاران ایران
http://irantkd.ir/Mosahebeha/10.htm
